Zo de laatste wedstrijd van dit seizoen. Thuis in onze sprankelende Sprenkelaar.

Bij aankomst was er enige onduidelijkheid inzake het doorgaan van de wedstijd. Een van onze spelers wilde het zwembad in maar kreeg daar te horen dat er helemaal geen wedstrijd was en dat het bad zou gaan sluiten.

Huh, maar even snel op de site van de KNZB kijken. Nee hoor daar stond toch duidelijk vermeld dat wij vanavond moesten aantreden.

Gelukkig daar kwam Louis aan, onze inzwaai topper is even naar binnen gegaan. Hoewel even naar binnen gegaan. Er was het nodige geklop op de ramen voor nodig om de deur geopend te krijgen. Na enig overleg was duidelijk geworden dat er inderdaad een wedstrijd zou zijn.

Oef gelukkig. Niet voor niets de riante zitpositie in de zon opgegeven om richting zwembad te gaan.

Met een paar man en vrouw sterk het veld opgebouwd en we konden richting tribune.

Ai daar was de eerste hindernis, het Sprenkeltje is nog op slot. Wat nu? Na enig aandringen werd van binnenuit, door de allervriendelijkste dame die eerst nog verkondigde dat het bad dicht zou gaan, de deur geopend. Al telefonerend zonder verder een woord te zeggen verdween deze dame ook weer van het toneel. Maar goed we waren binnen.

Dan hup naar de tribune. Maar wat was dat nou, de deur naar de tribune op slot. Volgende hindernis.

Onder tussen was er iemand zo vriendelijk om 15 kratten Grolsch, twee grote dozen nootjes, een paar traytjes Heineken (er zijn schijnbaar leden die niet van echt bier houden en dit vocht tot zich nemen) , bron water met en zonder bubbels en wat fris binnen te brengen. Gezien de buitentemperatuur en de temperatuur van het gebrachte vocht (het kwam uit een koelwagen) was de verleiding zeer groot om er een paar te nuttigen. Maar nee hoor, de verleiding kunnen weerstaan en met een paar mensen de handen uit de mouwen gestoken en alles op de juiste plaatst gezet.

Maar goed ondertussen was de deur naar de tribune nog niet geopend. Wat nu?

Ah daar kwam de redder in nood, een medewerker van de Sprenkelaar had de sleutel. Hup de tribune op en een plekje zoeken in een wat temperatuur betreft sauna achtige omgeving.

Inmiddels was er wel enige verdeeldheid ontstaan binnen de trouwe schare supporters van Aquapoldro DG2. Een deel van de supporters was het wachten zat en had inmiddels plaatsgenomen langs de badrand. Een ander gedeelte had toch een plekje op de tribune weten te bemachtigen.

Zonder onze coach Michel waar we vorige week al afscheid van genomen hadden maar met Margret als vervanger begonnen we aan de voorbereiding. Met voorbespreking maar zonder inzwaaien, Louis moest zelf spelen, werd er aan de warming up begonnen.

In het water lagen dezelfde spelers als vorige week. De enige die ontbrak was onze sluitpost Pieter.

De eerste wedstrijd tegen deze tegenstander die onder ons staat hebben we met 9 – 5 gewonnen, de vorige wedstrijd hebben we met 7 – 2 verloren. Theoretisch liggen er dus kansen.

Tja dan wedstrijd, wat zal ik er van zeggen.

Komt het door de temperatuur, is het een writersblock ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik naar een wedstrijd heb zitten kijken die, tja hoe moet ik het zeggen, ik niet echt in een sprankelend verslag kan omzetten. Het was geen vlees en het was geen vis om het maar zo te zeggen.

Was het dan heel slecht, nee was het niet. Was het dan heel goed, nee was het ook niet. Was de tegenstander supergoed, nee dat was het ook niet. Waren wij supergoed, nee ook dat was het niet. Het was gewoon….gewoon.

We stonden redelijk snel met 0 – 2 achter. Na een solo van Jasper kwam Wessel in scoringspositie en werd het 1-2. De nodige reddingen van Daan verder, Laura die richting doel gaat maar helaas door de toeter tot een halt werd geroepen sloten we het eerste kwart af met een 1 – 3 achterstand.

Het tweede kwart eigenlijk het zelfde verhaal.

Jasper heeft een aantal keer zijn uitschuifbare armen gebruikt, Lars en Britt deden het nodige om de tegenstander uit zijn spel te halen. Jimmy maakte na een mooie pass van Jasper nog een doelpunt. De tegenstander scoorde ook nog, en de eindstand van het tweede kwart was 2 – 5.

Het derde kwart.

Dit lijkt een herhaling van zetten te worden.

Goed werk van Ilse en Aiden, voorkomt dat de tegenstander doelpunten kan maken. Aquapoldro kreeg nog wel een vrije bal. Deze werd razend snel genomen door Wessel. De bal ging richting Joris en die wist deze kans te verzilveren.

Na nog een kleine kans voor Laura, die er helaas niet in mocht sloten we het derde kwart af met en 3 – 6 achterstand.

Dan het vierde en laatste kwart van deze competitie.

Goed verdedigend werk van Ilse en Laura maakten het onze tegenstander moeilijk om te scoren.

Het hoogte punt van het vierde kwart was een doelpunt van Joris. Na een vrije bal voor Laura kwam de bal bij Joris terecht. Met een zeer bekeken schitterend schot wist hij de bal achter de keeper te krijgen.

Einde van het vierde kwart en dus de wedstrijd 4 – 8.

Helaas het seizoen dus niet winnend kunnen afsluiten.

Al met al heb ik met veel plezier jullie wedstrijden gevolgd. Ik hoop echt dat het team voor volgend seizoen behouden kan blijven.

Want het aller belangrijkste is dat jullie met jullie hele team veel plezier hebben, en dat hebben jullie volgens mij. Uiteraard is het leuk als we wat meer wedstrijden winnend kunnen afsluiten. Ik ben er van overtuigd dat als jullie lekker doortrainen dat dit gaat lukken en er weer een leuk seizoen op ons af komt.

Dan zal ik weer proberen er verslagen van te maken.

Geniet allemaal van jullie vakantie, we zien elkaar nog op de team BBQ.

Jullie trouwe supporter en razende reporter W.A. ter Polo.