Voor een man die bijna 25 jaar nauw betrokken was bij het wel en wee van Aquapoldro is het moeilijk kort samen te vatten wat René voor Aquapoldro heeft betekend. Het is 1994, Aquapoldro is net opgericht en een nieuwkomer in de 2e klasse Bond. H1 was gedoemd ergens onder in het klassement mee te dobberen. Toen kwam daar een man uit Tukkerland met baard en snor en predikte “jullie kunnen gemakkelijk in de top van de 1e klasse Bond meedraaien”. Prachtige woorden dacht iedereen, maar laten we wel reëel blijven. Maar zijn visie werd gehandhaafd en uitgedragen met een onnavolgbare passie.
René bouwde een team met spelers die veel voor elkaar en hun coach over hadden. René maakte ons kampioen en bracht ons naar de top van de 1e klasse bond.
Maar liefst acht jaar lang heeft René aan het roer gestaan van het vlaggenschip van de waterpoloafdeling. Met in zijn team allemaal jonge mannen die door het hele land werkten en studeerden. En allemaal kwamen ze terug om de trainingen mee te kunnen maken en alle wedstrijden te spelen. Jaar in jaar uit. Trainingskampen in binnen en buitenland, en duizenden keren man-meer oefenen. Ontelbare kilometers in het Boschbad. Aquapoldro werd een geoliede machine. Om zo’n dynamische groep zo lang gemotiveerd te houden en ieder jaar beter te laten presteren moet je niet alleen verstand hebben van waterpolo maar ook sociaal vlak een top kerel zijn.
Na zijn vertrek in 2002 is er altijd nauw contact gebleven tussen René en zijn oud spelers (de gehele h1 en h2 selectie). Om de glorietijden van weleer levend te houden ontstond er een All Stars team dat jaarlijks meedoet op ons eigen Boschbad toernooi. René was daar nog steeds onze teamgenoot in dit gelegenheidsteam. En altijd kwamen na afloop van dat soort wedstrijden de mooie verhalen en herinneringen voorbij.
René werd 5 jaar geleden zelfs weer uitgedaagd om een nieuwe groep heren 1 spelers te trainen en te coachen. Dat brengt zijn totaal op maar liefst 10 jaar Aquapoldro. In één van zijn oude interviews met de Stentor had hij al aangegeven “Aquapoldro wordt langzaam mijn club”.
Toen in het voorjaar van 2018 bekend werd dat René ernstig ziek was bleek weer hoe intens de band was met Aquapoldro. Zijn oud spelers onderhielden nauw contact met hem en bleven René bezoeken, een telefoontje, een kopje koffie, een lunch of een biertje in de tuin. Iedere nieuwe ontwikkeling in het ziekteverloop werd met elkaar gedeeld. In die lastige periode heeft René alle energie nog bij elkaar geveegd en meegedaan aan de Kika zwemestafette 100×100 in de Sprenkelaar om geld in te zamelen voor de behandeling van kankerpatiënten. Naar dat soort sociale events keek hij erg uit en spaarde dagen van tevoren energie om die bijzondere momenten met ons mee te maken. En het koste hem vervolgens weer dagen om bij te komen.
René en Annette kwamen tot het laatste moment wedstrijden bezoeken. De laatste wedstrijd die hij bezocht was afgelopen februari, waar René samen met Annette op twee VIP stoelen naast het zwembad zaten, dicht op het veld, op vrijwel dezelfde plek als waar de eerste krantenfoto van weleer is genomen. Zijn twee oude verenigingen Aquapoldro en De Mors namen het die dag tegen elkaar op. René volgde de wedstrijd met alle aandacht en deelde na afloop als vanouds zijn inzichten.
Het bericht over het overlijden van René kwam niet onverwachts, maar de schok is groot. Met dankbaarheid kijken we terug naar alle mooie dingen die wij samen hebben beleefd. Onze gedachten gaan uit naar Annette, Elke en Kevin, Ilse en de kleinkinderen.