Zaterdag onze tweede wedstrijd van dit seizoen. Vorige week zijn we goed begonnen met een winst van 30-2 tegen Livo. Ik was nog zenuwachtiger dan de kids en wat een opluchting , winst om mee te beginnen. Klasse. Vandaag naar Vriezeveen, een lange reis in een voor de meeste kids onbekend bad. Ondanks de afstand waren er veel supporters meegekomen.
Fijn om te zien. Het was best spannend, elkaar bekijken, gniffelen en stiekem een beetje geïntimideerd ( ze waren wel erg groot hoor!! ) het water in. In het water barste het los, ons eerste tegendoelpunt door een zwakke verdediging, even wennen jongens, herpakken en knallen. Oeps, nog een doelpunt voor de tegenstander. Ai ai je zag ze naar het bord kijken. Wat gebeurd er nu dan? Motega bedacht zich niks en racete naar voren , nam de bal aan en yes, doelpunt voor ons. Gejuich alom op de tribune. Dit was het startsein voor ons, hup nog een door Cas, goed bezig. Bijna tijd en ja hoor tegendoelpunt. Niet getreurd, nog 3 partjes te gaan.
Even een oppepper aan de kant door de coach met een stevige ondertoon en hup, klaarliggen. Dit had resultaat, we sloten het tweede partje af met een 3-5 voorsprong. Jim, Ashley en Job achter elkaar. De tegenpartij had zich verkeken op de eerste twee doelpunten, houden zo dachten wij. Cas kon het niet meer aan en werd er uit gestuurd. Terecht of niet, mond dicht. Keurig gedaan. Ook Job en Ties hadden even een rustmomentje nodig vond de scheidsrechter.
Even snel wisselen van helft, drinken en mopperen en weer verder na een peptalk. Kom op we kunnen het.Wat een wedstijd, OZ& PC kwam terug tot 5-5 en toen werd het echt spannend. Cas gooide er een hele mooi in, 5-6. Gelukkig, het fluitsignaal einde part 3.
Even wisselen , peptalk en het hart onder de riem, wat een topteam. Helaas gaven we ze een beetje te veel ruimte en weer twee doelpunten van de tegenstander om de oren. 7-6 voor VZ&PC . Er werd geknokt aan beide kanten voor de winst, heel gelijk op. Ashley liet haar visite kaartje achter en mocht even genieten van de rust in de hoek. Job bedacht zich niks en ja hoor, 7-7 !! Fantastisch. Met nog 1 minuut te spelen mocht Cas wederom genieten van de rust in de hoek. De laatste seconden tikten weg, het leek wel een eeuwigheid……..OZ&PC had de laatste aanval, nog 10 seconden op de klok, nee toch, niet op deze manier . Er werd geroepen en geschreeuwd, de tegenstander raakte in de war en Ashley maakte daar mooi gebruik van , weg bal . Yes, gelukt, Eindelijk na een enerverende wedstrijd het laatste fluitsignaal, gelijk spel. Heel verdiend voor beide partijen. We kregen bijna een staande ovatie voor deze mooie , spannende fantastische wedstrijd, ook van de tegenstander. Complimenten allemaal, heel goed gespeeld. Op naar de volgende wedstrijd, laat maar komen, die lusten we rauw………………………………………………………………
Een hele trotse coach en begeleider van CG1 Esther en Monique.