Zondag stonden Margreet, Hinke en Wilbert aan start van de halve triathlon in Klazinaveen. Herbert ging van start op de Olympische afstand en Jan deed mee in de Achtste. Voor Margreet was het haar eerste halve. Herbert en Wilbert deden een experiment om te kijken of pacen op de fiets echt wel zo belangrijk is.
Wilbert:
Het begon al met een fout bij het inpakken. In plaats van mijn beide triathlonfietsschoenen, had ik er maar één mee. De andere meegenomen schoen bleek een ATB-schoen van Maryl. Toch een lichte stress, want wat nu? Gelukkig was er een fietsenm…aker ter plekke aanwezig, die wel schoenen in zijn winkel had in Emmen, 15 minuten rijden verderop. Gelukkig stelde Maryl voor om met deze man naar zijn winkel in Emmen te rijden. (let wel: dit was 1 uur voor de start…) Ondertussen voor zover mogelijk de wisselzone ingericht. Maryl en de fietsenmaker waren op tijd terug, dus snel ook de schoenen bij de fiets gezet (gewone fietsschoenen, maar beter dan niks!) en met de bus naar de zwemstart.
Wat een smerig water! Na 1.9 km en 31:50 minuten kwam ik onder de drek uit het water. De wissel was langzamer dan vooraf gehoopt, want de fietsschoenen moesten aan en uiteraard werkte de helm ook niet mee.
Het fietsen ging de eerste 22 km veel te hard. Ik had toch wat beter naar de opdracht van Janine moeten luisteren, want er stond toch echt D3. De eerste ronde in 37,8 was niet in D3.. Het gevolg was wat verval in de drie volgende rondes. Uiteindelijk kwam ik net onder de 2:29 uur van de fiets af, en kon ik terugkijken op een beroerd ingedeeld fietsonderdeel. Dit werd ook ‘pijnlijk’ duidelijk tijdens het lopen. De eerste 5km kon ik mooi op mijn vooraf geplande kilometertijd (4:15) afleggen, maar daarna moest toch echt de prijs betaald worden voor het te harde fietsen en liepen de kilometertijden op richting de 4:45. Desalniettemin tevreden dat ik, ondanks te hard fietsen, toch nog de halve marathon in 1:36:21 heb kunnen lopen. Uiteindelijk over de finish gekomen in 4:41:21 met de conclusie dat te hard fietsen niet slim is 😉
Jan:
Vroeger in mijn fiets periode ben ik wel eens vaker in Klazienaveen geweest. Ik heb gefietst bij de wielerclub Emmen en werd gesponsord door de Gebr. Kuiper uit Nieuw Amsterdam en Nieuw Amsterdam is vlak bij Klazienaveen. Soms zag ik nog iets bekends, maar er veranderd veel in 40 jaar. Er was in elk geval 40 jaar geleden geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om in het kanaal te gaan zwemmen !
Mooie omgeving om te fietsen. Vanaf Klazienaveen zit je zo in Duitsland en daar wordt nog turf gewonnen. Terug naar de wedstrijd, soms heb je van die dagen dat van alles fout gaat. Eerst al 40 minuten later dan plan vertrokken, ik wilde ook nog even clubgenoten aanmoedigen. (!?)
Maar goed, wel op tijd voor de eigen race totdat tijdens opstellen van de fiets … lekke voorband. Geen probleem, reserve wiel uit de auto, maar, waar is mijn vrouw met de autosleutels. Vind die maar eens. Toch tijdig gevonden, dus ander wiel erin, spullen klaar zetten en opmaken om naar de start te lopen. Toen weer terug om mijn vergeten zwembril op te halen. En waar is de gele badmuts die we gekregen hebben ? Zoek, weg, dus de oranje reserve badmuts maar op. Wel eens vaker dit probleem gehad en meestal geen probleem, nu word ik voor de start aangehouden omdat ik de verkeerde kleur badmuts op heb. Gelukkig had iemand van de organisatie een gele voorhanden. Al met al 5 minuten voor de start in het water. Zwart water, heel apart, blij dat ik mijn wetsuit aan had. Snel alles vergeten en concentreren op de start. En… vanaf de start ging alles goed, tijdens zwemmen vrij veel deelnemers ingehaald en lekker mijn eigen tempo kunnen zwemmen. Binnen 10 minuten uit het water, mooi ! Tijdens fietsen ben ik ingehaald door een deelnemer van de halve triathlon en daar ben ik achter blijven hangen, tjonge wat een snelheid en dat dus 90 km lang. Lopen was leuk, er waren officieel 2 verzorgingsposten, maar daarnaast waren er nog een stuk of vier met kinderen die ook water aanreikten. Geeft mij ontspanning en afleiding. Na 500 m zwemmen, 22 km fietsen en 5,2 km lopen een eindtijd van 1:13:16, prima tevreden en 34 seconden sneller dan 2 jaar geleden.
Hinke:
2 jaar geleden stond deze wedstrijd al op mn programma, maar ben toen niet fit teruggekomen van de vakantie. Dus de halve in 2014 overgeslagen. Dit jaar ging het de goede kant op: goed kunnen trainen en de wedstrijden van de 1e divisie liepen erg lekker.
Afgelopen dinsdag nog gezwommen in Bussloo en vervolgens op woensdag met Harry nog een uur in de regen gefietst. Die combinatie was niet slim: erg verkouden geworden. Het ging elke dag beter, maar om nou te zeggen dat ik lichamelijk klaar was voor een halve….
Toch gestart met het idee: we zien wel waar het schip strand. Rustig starten met zwemmen en kijken hoe het fietsen gaat. Het hardlopen komt pas op het eind… Zwemmen ging in het zwarte water erg goed: binnen de 29min was ik klaar en heb heerlijk kunnen zwemmen. Weinig drukte: bij de 1e divisie wedstrijden is dat wel anders. Vervolgens in D4/D5 aan het fietsen begonnen: zo begin ik altijd 😉 Na een km of 10 was de hartslag mooi uitgekomen in D3 en in die hartslagzone mn rondjes gefietst: 24 bochten per rondje, dus een kleine 100 bochten in totaal! 37km/u gemiddeld en dat vind ik best netjes voor 90km. Binnen de 3uur was ik aan het lopen: als het lopen net zo goed zou gaan als het zwemmen en fietsen….. Maar daar is natuurlijk de triathlon voor uitgevonden! Ergens gaat het zeer doen. 1e rondje ging nog goed, maar vanaf rondje 2 last van een blaar onder mn linkervoet (net als in Holten, nu wel sokken aan). Eindje rondje 3 begon mn maag lekker op te spelen: beetje cola deed wonderen. Gelukkig was het toen nog maar 5km lopen. De halve marathon gelopen in 1:35, wat nog best een goede tijd is. Uiteindelijk gefinisht in 4:32: dik 10min sneller dan Almere, maar dat was meer fietsen. Volgens een vrijwilliger bij de finish net buiten de prijzen voor heren 40-44 gevallen: 5e. Achteraf bleek volgens de uitslagen dat ik 8e was geworden, echter maar een kleine 6min langzamer dan de nummer 3…. Mooi doel voor 2017??? 😉
Herbert:
Tussen het geweld van drie clubgenoten op het NK halve triathlon en van Jan op de 1/8e mocht ik vandaag starten op de OD in Klazienaveen. Vorig jaar daar al de 1/8e gedaan en vooral onthouden dat het ondanks harde wind een leuke en goed georganiseerde wedstrijd was. Vandaag dus 1500 meter zwemmen in het veenkanaal, twee rondjes fietsen door het Drentse land en twee rondjes lopen door het dorp. Op tijd het water in om nog even een stukje in te zwemmen voor de start, vooraan op de startlijn gaan liggen en daar was de toeter. Vijftig meter goed doortrekken was genoeg om aan de linkerkant van het kanaal helemaal vrij te zwemmen. Rechts gingen er twee of drie nog harder weg, maar verder was het mooi rustig aan de kop van het veld. Lekker door kunnen zwemmen, helaas tussen 500 en 1000 meter een dame achter me die het nodig vond om elke slag op mijn voeten te tikken. Tussensprintje en koerswijzigingen hielpen niet, dus toe ik het helemaal zat was maar even 3 seconden uitgedreven om haar erlangs te laten. Behoorlijk verbaasde blik…. Daarna aan de andere kant van het kanaal er weer langs gezwommen en niet meer terug gezien :-). Als zesde het water uit (bleek achteraf) en op naar de fiets. Dit jaar wist ik wel waarom je een spons krijgt als je het kanaal uitklimt, vorig jaar had ik geen flauw idee… Redelijk vlotte wissel, alleen eenmaal op de fiets gesprongen kreeg ik mijn linkervoet niet snel in de schoen. Eerst maar even er bovenop zetten en vaart maken dan, verderop lukte het gelukkig wel. Over de klinkers door de woonwijk Roubaix, ehh Klazienaveen uit en ritme zoeken. Toch weer stevig waaien: niet zo hard als vorig jaar, maar hard genoeg om soms opzij te worden geblazen en om aardig stil te vallen op de stukken waar je pal tegen de wind in draaide. Gelukkig waren dat er niet zoveel en ook vrij kort. Als probeersel voor Almere vandaag eens de hele afstand hard doorgefietst zonder rekening te houden met het lopen. Ik was benieuwd wat het effect daarvan zou zijn. In ieder geval een -voor mij- mooi fietsgemiddelde van 33,9 km/u bij terugkomst in T2. Gauw schoenen aan (mèt sokken – tegen blaren: ook een test voor de halve :-)) en op pad. Resultaat van het hardfietsen was duidelijk: ik kon nog wel beginnen met 5min/km, maar kon dat al na twee kilometer niet meer vasthouden. In Biddinghuizen, mijn vorige OD kon ik er aan het eind zelfs onder duiken, maar dat zat er vandaag niet in. Toch, gezien het fietsen, wel tevreden met een looptijd van 56.23 op 10,6km, maar de glasheldere conclusie van vandaag is dat ik bij het lopen meer verlies dan ik bij het fietsen kan winnen. Eindtijd 2u43.50. En nu vakantie 🙂
Margreet:
Het voltooien van een halve triatlon stond al lange tijd op mijn verlanglijstje. Ik ben er al meerder keren voor aan het trainen geweest maar het was mij nog nooit gelukt om te starten. Dus toen ik zondag in het water lag voor de start van de halve triatlon in Klazienaveen was ik al verder gekomen dan bij eerdere pogingen.
Het zwemmen en fietsen ging erg lekker en ik begon te geloven dat een tijd onder de zes uur er misschien wel inzat. Maar na een toilet bezoek in de eerste loop ronde werd ik erg benauwd en kon ik op dat moment niet verder hardlopen. Ik moest gaan wandelen en na een tijdje kon ik het hardlopen weer rustig oppakken. Echt lekker is het niet meer gegaan. Na 6.16.29 ben ik gefinisht, en hoe gaaf is dat! Ik heb mijn eerste halve triatlon volbracht!!!
En wat is dit een leuke en goed georganiseerde wedstrijd!