Zaterdag stond een groot aantal puzzelstukjes aan de start van een afstand van de triathlon van Didam. Martijn, Auke, Harry, Margo, Wilbert en Joep deden de Midden afstand, Richard en Marco de Kwart, Jan en Iwan de Achtste en de jeugd (Femke en Gjalt) de mini.
| Midden afstand: | |
| Martijn Paalman | 3:50:50 |
| Harry van Milligen | 4:16:10 |
| Margo Maasman | 4:37:00 |
| Wilbert Pannekoek | 4:39:19 |
| Joep (alias Laurens 😉 | 4:41:21 |
| Auke WIjnterp | 5:15:11 |
| Kwart: | |
| Richard Buitenhuis | 2:20:16 |
| Marco Betman | 2:34:19 |
| Achtste: | |
| Jan Ettema | 1:16:43 |
| Iwan de Wit | 1:19:58 |
| Mini: | |
| Gjalt Panjer | 0:30:58 |
| Femke Panjer | 0:35:12 |
Harry:
Vandaag stond de midden afstand van Didam op het programma ter voorbereiding op Almere. Opdracht van Janine meegekregen om de hartslag niet boven de 150 te laten komen met fietsen en lopen. Zwemmen ging zoals altijd wel lekker. Na de “wasmachine” lang met Margo opgezwommen. Wissel naar het fietsen ging vlot. In het begin zo snel mogelijk geprobeerd de hartslag omlaag te brengen wat ook lukte. Dit ook vasthouden op de stukken met wind tegen. In de tweede ronde verloor ik een bidon. Gelukkig een bidon met reserve materiaal. Een reserve band/patroon/ en vulstuk zitten vast aan mijn zadel dus geen reden om te stoppen. Hartslag onder controle op de fiets betekent lekker beginnen met lopen. In het begin de hartslag op 155 slagen daarna oplopen boven de 160. Km tijden bleven echter redelijk vlak (4:31 gemiddeld over 20 km). Goed gedronken tijdens het lopen en één extra gelletje zorgde ervoor dat ik eens een keer niet “dood” ging met lopen. Eindtijd 4:16:10 waar ik zeer tevreden mee ben. Ruim 9 minuten van mijn pr in Didam. De schema’s hebben dus echt succes met dank aan Janine.
Iwan:
Na een aantal afzeggingen de afgelopen periode, heb ik me vandaag gewaagd aan de triathlon van Didam. De voorbereiding was verre van ideaal. 6 weken terug kon ik maximaal 3 keer 5 min lopen met een snelheid van 7/8 km/u en hartslag van 185, zwemmen moest ik al helemaal aan denken. En toen kreeg ik de volgende oplossing om wat te doen aan mijn slaapapneu. En deze blijkt vooralsnog te werken. Ik had dus een kleine 6 weken om te “herstellen” en te trainen. Gelukkig zat er nog er nog een vakantie tussen in Zuid Frankrijk. Ik stond dus zonder verwachtingen aan de start, maar toch een beetje zenuwachtig. Het zwemmen ging moeizaam, was even wennen aan de drukte om mij heen. Het fietsen rustig begonnen en daarna geprobeerd om te versnellen. Het 2e deel was met een aardig wind tegen, maar was er al op voorbereid door Margo. Ik kon het tempo nog redelijk op niveau houden. Al kwam Jan me nog wel vrolijk groetend voorbij. Ik had me mijzelf afgesproken dat ik na het fietsen zou kijken of het verstandig was om nog te gaan lopen. Maar ja, als je in een wedstrijd zit ga je niet denken aan stoppen. Dus nu ook niet en begon aan mijn 2 rondjes lopen. Het ging nog best oke en 2e rondje nog geprobeerd om te versnellen. Ondanks dat door de regen sommige stukken modderig en glad waren geworden. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik de finish zag. Pff dit was wel mijn zwaarste triathlon ooit. Het was zeker geen PR maar ben toch trots dat ik de finish heb gehaald in (handgeklokt) 1.19,58. Kon na de finish nog net even een high five doen met Jan die al binnen was en daarna snel naar de grond gegaan om even lekker te gaan liggen in het verse natte gras bij de finish. Nu verder rustig mijn herstel oppakken en conditie opbouwen. Kijk wel uit naar mijn volgende wedstrijd, de Nisraman (gelukkig de lite versie).