Triathlon Beesd (06-07-2014)

Zondag stonden Jolie, Astrid en Andrea aan de start van de vrouwen triathlon in Beesd. Voor Andrea was het haar eerste triathlon.

 

 vlnr: Jolie, Andrea en Astrid.

Uitslagen  
Jolie Jacobs 1:19:29
Andrea de Groot 1:20:05
Astrid van der Waals 1:33:51

 

Jolie:
Zondag samen met Astrid en Andrea van Aquapoldro Triathlon om 8u op weg naar de 1/8e Vrouwentriathlon in Beesd. Mooi op tijd kwamen we in Beesd aan. Alle spullen klaargelegd in de wisselzone en daarna was het wachten. Ondertussen de deelneemsters van de 1/16e aangemoedigd. Maar om 11u was het dan voor onszelf zover. Na de welgemeende: ‘zet hem op’ / ‘geniet ervan’ over en weer tussen ons 3-tjes klonk het startsignaal. Het water voelde met 22 graden prima aan. Al redelijk snel vond ik een ruime plek waar ik fijn mijn eigen tempo kon zwemmen; er probeerde onderweg nog wel iemand op mijn rug mee te liften maar dat duldde ik beslist niet. Dat probeert ze geen 2e keer bij mij! Na de boei halverwege hoefde ik alleen maar de bubbeltjes voor mij te volgen om geen grove navigatiefouten te maken. ‘Bubbeltje’ zwom precies mijn tempo; fijn. Of zij ook net als ik een plotselinge aanvaring had met een random gelegen oranje boei-tje 100 meter voor de zwemfinish vertelde ze me niet. Andrea wel, zei ze mij later! Bij 8min40sec liep ik het water uit. In de wisselzone voelde ik bij het aantrekken van mijn fietsschoenen een soort van steentje onder mijn voet. Dat steentje er wel even uithalen voor het hardlopen dacht ik nog want met het lopen richting fietsparcours deed het wel zeer. Onder het fietsen voelde ik het af en toe wel maar het hinderde me niet erg. Fietsen zou ik niet maximaal doen wat resulteerde in een op dat moment voor mij lichtelijk oplopende frustratietocht. De een na de ander kwam me voorbij (en ik maar loeren naar de ‘kipfilets’ om een inschatting te maken van enige leeftijden). 20+ tot 45-jarigen mogen me best inhalen maar dan moet het ook wel een beetje gedaan zijn vond ik! Niet iedereen deelde die gedachte dus. Enfin, de 21,3 km fietsen zaten er na een bepaalde tijd ook weer op (toch nog 31,1km/u gemiddeld zie ik achteraf). Voor het aantrekken van mijn hardloopschoenen wist ik nog: ‘eerst even goed dat steentje onder mijn voet wegpoetsen’. Vrij hilarisch was het moment dat ik zag dat het 2 ! driehoekjes van hard plastic waren 1 x 1 cm groot die eigenlijk aan mijn triatlonveters van mijn loopschoenen hadden moeten zitten! Ik had ze nog even in mijn fietsschoenen bewaard! Intussen dat verwerkend begon ik zonder opgeblazen bovenbenen aan mijn 5km. Een geheel nieuwe ervaring voor mij. Dat niet maximaal gaan bij het fietsen leverde gelijk alweer een groot voordeel op. Normaal heb ik het gevoel dat ik de 1e kilometer aan het achteruit lopen ben maar nu ging het zowaar lekker. Nog even 2 keer stoer naar iemand geroepen : ‘het gaat toch wel?’ tijdens het inhalen maar opmerkelijk genoeg riep niemand dat naar mij als ze mij passeerden. Het lopen ging voor mij doen goed en al lopende zat ik mijn eindtijd te berekenen. Nog even de laatste kilometer doorstaan; de juiste route op gewezen door de enthousiaste vrijwilligers; de finish in zicht; eindsprintje langs het publiek en op 1u19min29sec stopte de klok voor mij. Ik was zeer tevreden met mijn PR van 7 minuten tov vorig jaar. Vijfendertig tellen na mij kwam debuterende Andrea al over de finish! 1u20min5sec. Zij was zeer tevreden met haar tijd en vond het nog reuze leuk ook (behalve het zwemgevecht dan). En ook niet veel later stormde Astrid over de finishlijn met een geweldige eindsprint. Ook bij haar kwam er een vet PR op de klok: 6 minuten sneller dan vorig jaar! Even bijkomen saam en met 3 zeer tevreden triatleten stapten wij de auto weer in richting Apeldoorn.