Zondag stonden de 2 mannen teams van Sanders Puzzelboeken Aquapoldro aan de start van de 2e divisie Team Triathlon Arnhem. Team 1, bestaande uit Seran, Max, Hinke en Gilles, eindigde met een tijd van 1:01:51 op een mooie tweede plaats. Het tweede team, bestaande uit Herman, Jeroen, Laurens en Sander, werd 15e in 1:06:21.
Team 1: vlnr Max, Seran, Gilles en Hinke.
Teamtriatlon Arnhem: verslag Aquapoldro 1(door Max)
We verzamelen op de parkeerplaats bij het ziekenhuis. Het is mooi weer en we zijn vol goede moed. Na eerst een tijdje kijken is ons duidelijk hoe je het parc ferme in en uit gaat en dat je niet te vroeg van de fiets af moet. Alles even klaar zetten en naar het zwembad. Gilles en ik gaan met wetsuit. Ik wilde eerst zonder maar gelukkig toch het pak aangedaan waardoor ik lekker heb gezwommen. Jammer genoeg moesten we 2 baantjes te ver zwemmen maar gelukkig zwom iedereen door want stel dat je toch mis telt dan heb je een DSQ of je moet toch door zwemmen na een discussie. Het pak uittrekken ging soepel en daarna een “takke” eind naar de wisselzone. Snel wisselen en de fiets op om gelijk lekker te klimmen. Het fietsen ging goed. Ik was de minst sterke fietser maar we hebben goed samengewerkt en vooral naar beneden met 55km/u kort op elkaar is toch wel mooi.
Na het fietsen wat de bovenbenen goed leeg had getrokken volgde het lopen. Met 120hoogtemeters volgens de site was het zwaar. Het ging zo omhoog en hard dat je niet echt in een ritme kon komen. Dan maar de dood of de gladiolen. Ik kon wat teruglopen naar de koplopers en uiteindelijk finishen op mijn tandvlees. Lang geleden dat ik met lopen zo diep ben gegaan. (Seran, bedankt voor de goeie coaching ) De prijsuitreiking was pas om half vier dus even bij de tijdwaarneming gevraagt of het zinnig was om te wachten. Jullie liggen derde kreeg ik te horen dus toch maar even wachten. Heel gaaf om op het podium te staan met dit topteam. We gaan vol goede moed op weg naar de volgende wedstrijd. Alle aanmoedigende mensen bedankt. En kijken of we deze zegetocht voort kunnen zetten.
Team 2 gefeliciteerd met jullie prestatie en in Enschede gaan we met 4 team meedoen en natuurlijk flink het damesteam aanmoedigen. Het lijkt wel een teamsport met zoveel mensen bij 1 wedstrijd.
Teamtriatlon Arnhem: verslag Aquapoldro 2
Zondag 13 april stond dan eindelijk de eerste wedstrijd van de 2e divisie Noord op de agenda: de teamtriatlon in Arnhem. Een 1/8e triatlon waarbij 4 atleten gezamenlijk alle onderdelen uitvoeren en uiteindelijk de tijd van de 3e loper de eindtijd van het team bepaalt.
Omdat deze wedstrijdvorm voor het merendeel van ons nieuw is (debuteren als je de 50 al gepasseerd bent, het bestaat nog), had team 2 zich zeer goed op deze wedstrijd voorbereid. In de achterliggende weken was zowel op het parcours in Arnhem als tijdens het trainingsweekend in Oldebroek geoefend op de ploegentijdrit. Alle aspecten – met name de volgorde van rijders, de wijze waarop van kop afgegaan moest worden en de onderlinge communicatie – waren geoptimaliseerd.
Het team bestaande uit Herman, Jeroen, Iwan en ondergetekende was er helemaal klaar voor. Helaas moest Iwan in de laatste week om fysieke redenen besluiten om niet mee te doen. Gelukkig was Sander beschikbaar om zijn plaats op te vullen.
Voor Laurens betekende de vervanging van Iwan door Sander dat hij behalve bij het zwemmen ook de beperkende factor bij het fietsen en lopen was. Hij zou dus bij alle onderdelen vol aan de bak moeten om het team niet al te veel te vertragen. Laurens moest erkennen dat hij vooraf best wat gespannen was over hoe een en ander zou gaan.
Zwemmen (475m)
Onder goede omstandigheden – flauw zonnetje, aangename (sport)temperatuur en een watertemperatuur van 20.8 graden Celsius – mochten we 2 minuten “na” ons 1e team starten. Dat voorkwam dat wij door die mannen opgejaagd en ingehaald zouden worden. Andersom was niet aan de orde.
Om én sneller én minder vermoeid uit het bad te komen hadden Herman, Sander en Laurens een wetsuit aangetrokken. Alleen bikkel Jeroen zwom zonder. De volgorde was Jeroen als gangmaker voorop en daarachter Laurens, Sander en achteraan Herman.
Het zwemmen ging veel beter dan verwacht. Jeroen moest – zonder wetsuit – best doorzwemmen om ons voor te blijven. En ons treintje bleef goed in tact. Herman kon zich achteraan goed sparen om tijdens het fietsen te compenseren. Bijzonder om in een wedstrijd zo rustig te kunnen beginnen, zelfs af en toe een stukje schoolslag om het geheel beter te kunnen overzien. Ook wel lastig omdat Herman een paar keer een gaatje tussen Laurens en Sander zag vallen. Wat doe je dan? Er tussen kruipen of het maar op z’n beloop laten en hopen dat Sander weer kan aansluiten óf Jeroen inseinen iets rustiger aan te doen? Op zo’n moment gebeurde dan weer het volgende.
Eventjes was er paniek toen Jeroen ineens stopte en Laurens op kop kwam te zwemmen. Moest Laurens tempo gaan maken? Gelukkig kwam Jeroen na twee baantjes weer voorbij om het voortouw te nemen. Achteraf bleek dat hij water in zijn “nieuwe” brilletje had gekregen. Nooit nieuwe dingen in een wedstrijd uitproberen 🙂
Uiteindelijk kwamen we met een tijd van ca. 9 minuten uit het water en daar waren we – vooral Laurens – heel blij mee. Volgens Iwan, die ons samen met het gezin van Jeroen hartstochtelijk heeft aangemoedigd, was het gat met het 1e team niet veel groter geworden. En dat met Laurens in het team, die nog nooit sneller dan 11 minuten over 500m heeft gezwommen, in de gelederen. @Hans K, je had zijn keerpunten moeten zien. Prima!
Fietsen (2 rondes van 10km met 225 hoogtemeters)
Na een niet heel snelle wissel – Sander zat te puzzelen met z’n chip-band en we wilden (toch maar) een windstoppertje aantrekken – kostte het moeite om bij het fietsen snel in een goed ritme te komen. Lastig ook omdat we direct de eerste 2-3 kilometers omhoog moesten. Duidelijk werd dat Herman nog fris was, want hij trapte behoorlijk door. Zelfs zo hard dat Jeroen tot twee keer moest roepen “langzamer”. Maar gaandeweg kwamen het ritme en tempo er goed in. Ronde 2 reden we dan ook 2 minuten sneller dan ronde 1.
Vervelend was dat Sander problemen had met zijn versnelling. De ketting wilde niet op het grote voorblad blijven liggen. Stukken die hij op kop reed gingen dan ook met de hand op de versnelling, maar dat is niet vol te houden. Er waren dan ook stukken bij met een cadans van 130 op het kleine blad! Herman merkte dat hij voldoende over had om langere aflossingen te doen. Achteraf gezien hadden ze soms nog wel langer gekund. Het blijft zoeken naar de juiste inzet. Dat maakt het ook wel weer extra leuk om te doen: het spel gaat veel verder dan zo hard mogelijk knallen.
Omdat we een heen-en-weer parcours reden, kwamen we het 1e team ook 3 keer tegen. Dat zag er erg professioneel uit. Was het toeval dat Seran tenminste 2 keer op kop reed? Iets wat bekend was van het trainingsweekend in Oldebroek. Wel lekker om zo’n motor in het team te hebben.
Tussen km 5 en 15 hadden we zo’n 3 à 400 meter verloren op team 1. Dat viel niet tegen. Helaas waren er op het moment van schrijven van dit verslag nog geen tussentijden beschikbaar. We zijn ben daar wel benieuwd naar.
Maar wat was het fietsen door het geaccidenteerde parcours zwaar. Of het ging omhoog of omlaag maar nergens was het eventjes normaal vlak. En dan ook nog de 180 graden keerpunten waardoor de trein weer opnieuw op gang moest komen. Op zeker moment gaf mijn Garmin horloge bij de hartslagzone 5.0 aan. Dat was niet goed. Maar volgens mij hadden we het allemaal zwaar op de vies omhoog lopende stukken. Hoewel Herman aangaf dat het wel mee viel mee, maar hij mocht niet harder van Jeroen. (Hoor we John R. nu weer “patser” zeggen?)
Uiteindelijk kwamen we binnen in een tijd van iets meer dan 33 minuten en een gemiddelde snelheid van 35.3 km/uur. Meer zat er echt niet in. Hooguit dat het bochtenwerk iets beter kon. Of niet Sander? We hebben als team heel goed gereden en ervaren dat de voorbereiding duidelijk nuttig is geweest. Bochtenwerk: er staan veel foto’s op de site van TeamTriatlonArnhem (ga naar foto wedstrijddag) zoals die waarbij de fotograaf zelfs mee gaat hangen (puzzelstukjes v.a. foto 661).
Lopen (2 rondes van 2,5km met 240 hoogtemeters)
Tenslotte het loopparcours. Dachten we dat het fietsparcours zwaar was, nou het loopparcours was mogelijk nog erger. Direct vanuit het parc fermee mochten we een flinke stijging overbruggen. Laurens had vooraf een klein stukje hiervan verkend en was dus enigszins voorbereid. Maar – na het zwemmen en fietsen – had hij al snel in de gaten dat hij bij het lopen de andere 3 moest laten gaan. Dit hadden we vooraf ook besproken, dus Laurens voelde zich niet bezwaard.
Aanvankelijk leek het erop dat Jeroen het ook moeilijk had om Sander en Herman bij te houden. Maar dat was van korte duur en beperkte zich tot het omhoog lopen, want zodra het omlaag ging was hij ineens de koploper. Altijd al geweten dat hij een goede afdaler is. Of kwam dat door zijn supporters.
Sander heeft erg moeten afzien om bij Herman en Jeroen te blijven. We waren unaniem van oordeel dat het loopparcours killing was. Herman heeft Sander zelfs nog een stukje geduwd, wat volgens hem wel scheelde. Bergaf heeft Herman dat maar niet gedaan om hem niet op z’n snufferd te laten landen. Sander had wel een slecht excuus voor zijn performance: verhuizen op zaterdag (800 kg kasten sjouwen) en een veel te intensieve fietstocht van Amsterdam naar Apeldoorn op vrijdag). Hadden we dat niet verboden in het kader van een goede voorbereiding?
Uiteindelijk kwam ons team in een tijd van 1:06:21 als 15e van de 22 deelnemende teams over de finish. Een duwtje extra van Herman was genoeg geweest om het gat van 1 seconde naar de gedeelde 14e plaats te dichten, maar ja weet dat maar eens van te voren. Slechts 4 minuten en 29 seconden en twee baantjes zwemmen achter team 1 dat met een tijd van 1:01:52 een uitstekende tweede plek scoorde. Een prima prestatie van zowel het 1e als 2e team. Team 1 gaat voor promotie naar de 1e divisie en team 2 gaat zich makkelijk handhaven in de 2e divisie. Daarvan zijn we overtuigd!
Behalve dat het een prima georganiseerde en zeer uitdagende wedstrijd was, was het natuurlijk ook erg leuk om gesteund te worden door andere puzzelstukjes. Iwan, Miranda (vrouw Jeroen) en kids, Herbert, Helen, Harold, Bertje B. en Harry, bedankt voor de aanmoedigingen.
Groet, Jeroen, Herman, Sander en Laurens.
PS. Martijn Paalman deed met Step One mee aan de “open” ochtendwedstrijd en is met zijn team tweede geworden in 00:54:57 (!).