Marjon (0:50:30) stond vandaag aan de start van de tien kilometer tijdens de marathon in Enschede. Herbert (2:06:15) en Mirjam (2:14:02) liepen hier de halve marathon.
Marjon:
Vandaag 10 km op parcours van Marathon Enschede hard gelopen samen met Hans Visser en Jan Metgod, mijn vaste runmaatjes uit Enschede. Het weer zat niet mee. Na de hele dag regen werd het pas droog halverwege de 10 en 21km (alwaar Herbert zijn eerste halve marathonprestatie neerzette). Maar dat mocht de pret niet drukken. Of het aan de hoge luchtvochtigheid lag of aan de coretips die Margo de laatste looptraining mee heeft gegeven, het was lang geleden dat ik zo makkelijk en zo constant kon lopen. Met een tijd van 50.30 ben ik heel gelukkig. De laatste jaren stelden voor mij weinig voor qua loopjes, laat staan dat ik een beetje redelijke tijd kon neerzetten. En dan zomaar uit het niets slechts 45 sec van mijn pr vandaan(vliegbasis Soesterberg , 2008, voor iedereen een PR-parcours geweest). En maar 10 sec van mijn 1e plaatsnotering op de Leestencross (2009). Ik voel dan ook herboren! En met de trainingen voor de eerste divisie voor de boeg moet dat pr dit jaar toch wel lukken. Ik hoop het van harte want dit loopt heeeeel lekker.
Herbert:
Afgelopen zondag was het voorlopige einddoel van mijn voornemen om een flinke verbeterslag te maken op het looponderdeel: de halve marathon van Enschede. In eerste instantie had ik me voorgenomen de hele te lopen, maar een vrij dramatische Asselronde, een langzaam oplopende trainingsachterstand en een drietal weken gedwongen trainingspauze vanwege een kleine voetblessure maakten de halve toch de betere keuze. Na een week lang van uur tot uur de veranderende weersvoorspelling in de gaten te hebben gehouden, was ik dan op de 27e om kwart voor twee ‘s middags onder wisselvallige weersomstandigheden aan de beurt. Gelukkig regende het niet zo hard meer als het ‘s ochtends al had gedaan!
Het strijdplan was om een vijftal kilometers in D1 te blijven lopen, dan tot KM 15 in D2 te blijven en tenslotte te kijken wat er nog in de benen zat voor het laatste halfuur. Einddoel was om niet kapot te gaan voor de laatste paar honderd meter en een negatieve split te lopen. Zoals elk goed plan echter kon ook deze vrij snel bij het grofvuil: de hartslag was vanaf het begin hoger dan gewenst en bleef dat ook, ondanks dappere pogingen om steeds langzamer te lopen om hem omlaag te krijgen. Na een kilometer of 8 had ik er schoon genoeg van om alleen maar voorbij te worden gelopen en ben ik gewoon lekker gaan rennen, me steeds richtend op de eerstvolgende loper voor me. De hartslag vloog omhoog, maar de motivatie ook, dus ik heb het grootste deel alsnog met veel plezier kunnen lopen. De familie langs de kant bij KM 14 en 17 was nog een mooie moraalboost. Een echte eindsprint zat er in de laatste kilometers niet meer in, maar het tempo bleef wel redelijk constant, kramp bleef uit en de negatieve split is gelukt. De eerste helft ging in 1u06, de tweede in precies een uur. Eindtijd dus 2.06, en daarmee ben ik best tevreden voor mijn tweede halve marathon, 15 jaar na de eerste.
Ik ben nu eigenlijk wel benieuwd wat er mogelijk is op een 5 of 10 KM (alhoewel ik die tijd van Marjon voorlopig zeker niet zal gaan halen). Het volgende doel op de halve wordt in ieder geval om hem binnen twee uur te lopen…..
v.l.n.r. Hans, Marjon en Jan
Herbert in actie!