In 2014 was het trainingsweekend in het weekend van 4 tot 6 april. De commissie (Wim, Harry, Astrid en Margo) had een mooie accommodatie gevonden in Oldebroek.
De weekendgangers hebben zich dit jaar dan ook weer goed vermaakt, zoals hieronder in het verslag van de debutanten goed te lezen is. Dankzij de TWC is er weer veel getraind en werd de inwendige mens ook nog goed verzorgd.
Foto’s van het weekend zijn hier te bekijken.
Verslag Trainingsweekend Oldebroek, 4 april tot en met 6 april 2013
Vrijdag 4 april
De dag waarop voorbereidingen -van de TWC- en verwachtingen -van de deelnemers- veranderden in uitvoering. Het trainingsweekend 2014 is begonnen.
Afsluiting van de wintercompetitie of begin van het zomerseizoen, of gewoon allebei. In ieder geval vooral, en dat is dan de conclusie in de eerste alinea, een superweekend, met veel lol, lekker trainen, goed eten, nuttige informatie en, zover onze informatie nu reikt, slechts één -hopelijk niet te serieuze- kandidaat voor de tuimelaar. Ook van deze kant: beterschap Harry!
Het weekend begon vanaf Malkander, waar een grote opkomst bleek met leden die op de fiets met een omweg naar Oldebroek wilden fietsen. De route kwam door Deventer, waar Noël en Laurens ons al stonden op te wachten. In deze stad vond John het schijnbaar zo gezellig dat hij het nodig vond om voor de nodige vertraging en verbaasd opkijkende gezichten te zorgen door zijn fietszadel op te grond te laten vliegen. De eerste opmerkingen waren dan ook: “had je dit niet wat eerder bij de welbekende Deventerse wallen kunnen doen?!“.
De aankomst op de locatie bij Oldebroek, met koffie en appeltaart, was een prima start.
Een lekkere en gezonde maaltijd na het indelen van de kamers en de stapelbedden bleek
daarna een prima voorbereiding voor de presentatie over sport en voeding van Yneke
Vocking (VockingFast.nl). Belangrijkste conclusies van de presentatie: teveel koffie bestaat niet, vet mag, als het maar onverzadigd en niet teveel is en alcohol binnen twee uur na de training is een goede reden om de volgende training niet over te slaan :-). O ja, er was ook iets met probiotica, vezels en zaad…..
Op Yneke‘s vraag wat ons trainingsdoel voor dit weekend was, was het prompte antwoord: ‘Harry er af fietsen‘. Was dat wat er zondagmiddag gebeurde?
Zaterdag 5 april
Zaterdagochtend begon met het reveillesignaal van Wim, gevolgd door een halfuurtje ouderwets (voor de (ex-)militairen in ieder geval) bosknoeren. Een flink aantal gaf meteen gehoor aan het advies van Yneke om de vetverbranding te trainen door nuchter te trainen, hooguit gesteund door een kop koffie. Daarna moest -en kon- er uiteraard wel stevig worden ontbeten voor de fietstocht van 60 tot 150 kilometer. In drie groepen werd er afgetrapt, in vier groepen keerde iedereen terug. De 150km- (uit de polder) en de 130km-groep (van het vaste land) wisten het te presteren om tegelijk bij Elburg aan te komen en al ritsend het laatste stukje richting De Haas, voor koffie en gebak, te rijden. In het gezellig drukke centrum riep Harry: “Waar is Wim, die heeft de bankpas“.
Toen even later Wim met zijn groep door Elburg reed, riep een oplettende toerist: “Waar is Wim“. Waar teamkleding al niet toe kan leiden! Na de break ging het in enigszins gewijzigde groepen weer verder. Met de wind in de rug raasde de 150km groep nog zo‘n 20km achter Seran aan. Aanklampen, meer zat er niet in.
Met bewondering gekeken naar Gjalt (11 jaar), die nog genoeg energie over had om na ruim 100km vol de sprint richting plaatsnaambord en de“finish” aan te gaan.
Na terugkomst op Het Buitencentrum vond een aantal van de 130km-groep (ingekort tot 116 km, vanwege een stroomloze Garmin) nog tijd voor een duurloopje van 7,25 km. Onderweg werd Hilly opgepikt, die op de terugweg was van haar duurloopje, maar ach. Moe (min of meer) en voldaan konden we nog even genieten van de zon en, sorry Yneke, wéér appeltaart, totdat de lokale Chinees het buffet kwam opbouwen. Helaas geen volkorenbami of zilvervliesrijst, maar het smaakte er na een dag fietsen niet minder om.
Later op de zaterdagavond bleek de combinatie van Mediterraanse specialiteiten (inclusief de nodige wijn) en oosterse keuken prima te werken, toen de jongste zoon van Wim, Wilger, zijn specialiteiten kwam laten proeven. Voor velen werd het niet heel laat…..
Zondag 6 april
Zondagochtend klonk het reveille van Wim nog wat vroeger dan zaterdag, om op tijd met fiets of auto naar Hattem te gaan voor de zwemtraining door Margareth en Hans (nogmaals bedankt voor het vroege opstaan op de zondagochtend!). Een intensieve maar leuke carrousel om de fietsspieren weer soepel te krijgen, en de zwemspieren te prikkelen, en daarna weer op de fiets, hardlopend of lekker warm en droog weer met de auto terug, om de laatste voorbereidingen te treffen voor de ploegentijdrit.
Tijd om de sterke verhalen en grootse plannen om te zetten in daden. Vijf teams, waaronder een origineel en onvervalst compleet damesteam, gingen de strijd aan met zestien kilometer Dellenweg en de elementen.
De woorden van Yneke werden meteen bewaarheid: “als je in de wedstrijd zit, kun je niet meer nadenken” – al snel was de strijd om zo dicht mogelijk -met de hele ploeg- bij de opgegeven gemiddelde snelheid te zitten veranderd in de strijd om gewoon domweg zo hard mogelijk het parcours op en neer te knallen. Van langs de kant zag het er indrukwekkend uit. Team Sanders Puzzelboeken / Aquapoldro kwam tot een gemiddelde snelheid van 40,99 km per uur en werd daarmee slechts vierde;-).
Als je achteraf bedenkt dat je op momenten rond of zelfs boven de 50 km per uur op luttele decimeters (of minder) en zonder uitzicht achter je voorganger voort raast, stijgt de hartslag vanzelf weer.
Helaas door de regen terug naar de accommodatie voor de lunch en de dankwoorden, en daarna met hindernissen (4 lekke banden en salto‘s) op de fiets, of lekker warm, vlot en droog in de auto, terug naar Apeldoorn en omstreken voor wassen, schoonmaken, repareren en herstellen. Op naar de eerste teamtriathlon volgende week (voor de heren altans) en het trainingsweekend van 2015. Enorm veel dank aan Wim, Margo, Astrid en Harry voor de organisatie, en aan alle deelnemers voor de gezelligheid en de sterke verhalen. Het waren drie geweldige dagen!
Oh ja, Ineke: nogmaals GE FE LI CI TE ER D!
De debutanten:
Elske
Herman
Familie den Hartog
Seran
Stefan
Familie Rave
Herbert