Mirjam, Jolie en Roel liepen zondag de 15km van de Montferlandrun bij ‘s Heerenberg. Zij legden deze afstand respectievelijk in 1:35:34, 1:35:35 en 1:16:39 af.
Mirjam & Jolie
Roel:
Naar een tijdje geen wedstrijden gedaan te hebben was het weer tijd om die stap te doen.Met ze vieren op weg naar de MontferlandRun. Het ging over 15 km en er moesten nog wel wat klimmetjes genomen worden. Het weer was erg mooi, dan komt de vraag al snel wat doen we aan. Naar dat we wat harden in gelopen was het al snel duidelijk te warm gekleed.Snel even wat anders aan doen, me loopmaatje Marjo had geen kleding met korte mauwen bij zich. Ik hart wel twee T.shrits bij me met Sandes er op. En daar stonden we dan aan de start gekleed in de kleuren van Tri-Apeldoorn het gaf me een goed gevoel. Het start schot viel en daar gingen we dan bij 3km was Marjo al bij me van dan gelopen. Bij het 5km punt kwam ik door in 24.06 daar was ik tevreden mee ook hoe ik me voelde. De volgende 5km ging ook lekker met al dat klimmen en dalen wat een mooi omgeving is het daar. Aan gekomen bij de volgende 10km was de tijd 51.01 en de tijd op die 5km was 26.55. Nu moest blijken dat ik de laatste 5km goed kon door komen, en dat ik het goed op gebauwd Had. En dat ging erg goed en het laatste stuk ga je dalend naar de streep de laatste 5km ging in 25.40 en een eindtijd van 1:16.39.Al met al erg blij dat ik hem zonder problemen heb uit gelopen. Marjo liep weer een mooi tijd van 1:08.38.Het was een mooi dag. En ik heb ook weer het gevoel waar ik sta op dit moment.
Jolie:
Vandaag stond voor Mirjam en mijzelf de Montferland Run 15km op het programma. Mooie loop in een prachtige omgeving, prima weer, zonnetje erbij en nagenoeg geen wind. Mirjam had nog nooit een 15km gelopen dus dat was best spannend. Toen we een paar honderd meter op weg waren kwamen de snelle mannen uit Afrika alweer terug van het eerste lusje. Wij hadden nog maar 300 meter gelopen en zij al 2km, gok ik. Wat een prachtig gezicht was dat! Daarachter een groepje met de rest van de hele snelle mannen. Maargoed wij moesten zien in ons eigen ritme te komen. Omdat mijn hartslagmeter waarden aangaf boven de 200bpm (!?!) hielden we de kilometertijd maar in de gaten. Die was aardig volgens plan. Het 5-km punt passeerden we in 31min. Daar waren wij tevreden mee. Na dit punt kwamen een paar hoogtemeters onze kuiten plagen – vals plat. Toch liepen we nog lekker, hier en daar aangemoedigd door wild vreemden (het blijft fijn) en vrolijke muziekbandjes, orkestjes en hoornblazers. In de eerste 8km kwamen we 8-9 atleten tegen die er de brui aan hadden gegeven. Laatste zouden we dus niet worden vandaag, lachten we. Eerste ook niet want we beseften dat de snelste lopers alweer gefinisht waren nadat wij ongeveer op de helft waren! Beslist niet ontmoedigd door deze feiten vergaten wij niet om tijdens het lopen te genieten van het lopen zelf en van de mooie omgeving. Mijn hartslagmeter wist ook weer waar hij mee bezig was en nu had ik iets meer controle. Het 10-km punt passeerden we in 1u4min. Ook daar waren we tevreden mee. Nu kwam er elke kilometer een mini-overwinning voor Mirjam dat we ook bij elk km-bordje vierden met een high-five. Na 12km kwamen er 3 gemene klimmetjes. Door het enthousiaste publiek en met kleine pasjes kwamen we ook hier omhoog en als beloning nog veel lekkerder naar beneden. Nadat we wisten dat het nog alleen naar beneden ging en de kerktoren in zicht kwam vroeg Mirjam mij of ik nog een eindsprint over had. Ik zei: nee hoor, we blijven lekker samen lopen. Maar Mirjam wilde zelf nog een eindsprint inzetten! En dus hup daar gingen we: met alles wat we nog in ons hadden zoefden we (voor ons gevoel dan) richting de finish. Nog een laatste aanmoediging van onze ega’s en een minuutje later waren onze 15km een feit. Mirjam blij, voldaan en trots. Logisch; met een eindtijd van 1u35:34 was zij toch nog 1 tel sneller dan grote zus. Met een tevreden gevoel keerden wij huiswaarts.