Nadat Hilly zich in Kalmar had gekwalificeerd, mocht ze zaterdag starten op DE triathlon in Hawaii. Vanuit Nederland werd ze gevolgd door vele fans. Hilly zette een heel mooi prestatie neer door de 3.8km zwemmen in zee, 180km fietsen en 42.195km lopen in 11:21:28u af te leggen. Alle puzzelstukjes zijn trots op haar! Hilly heeft een blog bij gehouden tijdens dit fantastische avondtuur en dat is hier te lezen.
Hilly:
Lieve allemaal, Wat gisteravond niet lukte doe ik met veel plezier vandaag: het wedstrijdverslag 12 oktober : 03.45 uur wekker 😮 pstaan en ontbijten bidons klaarmaken … Vandaag gaat het gebeuren: de afsluiting van een heel bijzonder jaar waarin ik mezelf verbaasd heb. Zou ik het nog eens kunnen ..?? 04.45 uur : auto parkeren op een plek waar we er ook makkelijk weer kunnen vertrekken na de finish En dan op naar parc ferme en bodymarking De laatste spulletjes in de tassen doen (keurig in bijzijn van een volunteer)en dan wachten…ik zie Diana (Gorter)nog even,maar de rest van de Nederlanders zie ik niet meer… Het is echt een bont gezelschap van atleten…en ik praat nog met een jongen uit New York die middels een lottery aan zijn deelname is gekomen..dat is een heel klein aandeel van de ruim 2100 atleten…bijna iedereen is hier echt gekwalificeerd Om 18.30 uur en resp. 18.35 uur worden de pro’s afgeschoten met kanonschot…. Als wij daarna het water in mogen zie ik de kade tot einde Allied drive zwart van de mensen…. Er spelen Hawaiiaanse trommelaars aan de kade en ik zal dat moment nooit vergeten…ook het stars and stripes volkslied volgt nog. We hebben een brede denkbeeldige startlijn en krijgen nog wat tips vanaf de surfplanken,om 07.00 uur gaat ook voor ons het kanon af en MOGEN we YESS!!! Ik kom vrij snel in de goede slag en vind mijn plaatsje in het water,hoewel na ca. 1 km er meer atleten bijkomen die ook dichterbij de boeien willen zwemmen. Het zijn allemaal goede zwemmers die wel iets gewend zijn en er wordt keurig gezwommen… Ik kijk nog onder me of ik nog iets van het prachtige onderwaterleven zie,maar alle leven lijkt voor 1 uur vertrokken naar een ander plekje.. Na de ronding van het keerpunt volgt het stuk met zijstroming,waar ik moeite heb om niet af te drijven naar de kust toe..ik krijg wel zout water binnen,maar ben niet zeeziek 0f misselijk aan het worden Als ik het water uitstap zit Diana vlak naast me en zie ik op mijn horloge 1.09.50 staan…wow prima tijd Snel naar de omkleedruimte waar ik mijn tas aangereikt krijg…ik hoef niet naar toilet en sprint naar de fiets. Snel het parcferme uit en. op voor 180 km cycling…(Go for it,you can do it :roept een volunteer me na) Eerst nog een lus van ca. 20 km door Kailua en terug en dan gaan we naar Hawi waar het keerpunt is. In Kailua zie ik Johan,Bert en Linda en ik schreeuw ze toe dat het goed gaat… Daarna volgt een vulkanische landschap met glooiende heuvels en richting Hawi iets pittiger heuvels. Ik rijd op hartslag en hou me goed aan het voedingschema…bij elke post giet ik nog flesjes water over mijn gezicht en schouders. Met mijn Cannondale rijdt ik redelijk mee tussen de tijdritfietsen..een Amerikaan zegt onderweg bij een heuvel:you destroy it for us…???in mijn onschuld vraag ik wat-ie bedoelt?? Hij doelt op hun dure tijdritfietsen waar ik zo voorbij fiets… Naar beneden suizen sommigen mij echter weer voorbij… Ik heb al snel 90 km gereden (in 2,5 uur dat gaat lekker)maar weet wel dat het zwaarste stuk terug er in gaat hakken. Van 100 tot 130 km moeten we een zijwind zien te handlen en zijn de heuvels evenveel omhoog als naar beneden.. Maar bij 140 km wordt het pal tegen en rijd ik de heuvels met ca.18-24 km omhoog…op souplesse en max hartslag 145 Dit is pittig,maar iedereen valt terug. Bij Waikolao kijk ik nog even goed of er geen bekenden staan (hotel Bert en linda)….en zie ik zowaar een rolstoel staan Wat leuk..Wim komt ook uit Nederland en heeft de moeite genomen om te komen kijken,ik geef een high-five en een big smile De laatste kilometers zak ik flink terug in snelheid,maar ben om 14.00 uur aan het wisselen Krijg veel hulp in de change room van ene Peggy goed geregeld hier,hoor!!! Op naar het laatste onderdeel..mijn rug voelt nog redelijk en ik start met frisse moed…nog snel een kusje bij Johan halen en door.. Eerst langs de kust van Kona naar het zuiden met veel aanmoedigingen. (Looking good baby,Go Dutchie,Good Job You are Awsum hoe spel je dat??) Ik ga nog niet heel lekker en zie veel atleten passeren..drink bij elke post en pak waar ik zin in heb. Probeer me te concentreren op ontspannen loopstijl maar voel niet de flow die ik gehoopt had Het is zo fantastisch om hier mee te doen op een tropisch eiland in de Stille Oceaan Bij ca. 16 km passeer ik de mijn team weer en zien me pijn lijden. (Zie loopfoto) Ik ga dan nog het kale stuk in waar geen publiek mag staan… Het is glooiend en ik heb mezelf permissie gegeven om bij de aid stations te wandelen.. De mijlen en kilometers worden wel goed aangegeven en ik ben mijn eigen eindtijd van ca. 11.00 uur aan het bijstellen De klassering bij agegroup schat ik onder het lopen in op ca. 25-30 plek Er zit helaas niet meer in,maar ik ga en zal finishen dat weet ik zeker. Het liefst voor het donker is Als ik eindelijk weer terug in de bewoonde wereld ben passeert Angelique van der Linden (Atlete TVA ARNHEM D40) Maar ik kan aanklampen tot aan Alli Drive..daar is het een groot feest en horen we de speaker bij de finish Ik heb een Big Smile de laatste 2 mile…dit neemt niemand mij af…ik ga finishen ondanks de kramp in de bovenbenen en de blaren op mijn voeten Het felle licht bij de laatste 100 meter voor de Finishboog…ik juich en steek beide armen in de lucht In een flits zie ik Linda nog staan en daarna mijn tijd 11 uur 21 min en nog wat.. Direct daarna krijg ik een echte Hawaiaanse bloemenkrans omgehangen. Wat een heerlijk gevoel is dit,zeg En wat een supergevoel dat er zoveel mensen meegeleefd hebben voor,tijdens en na de race. IK WIL IEDEREEN ECHT SUPER BEDANKEN VOOR ALLE SUPPORT IN DE AANLOOP NAAR EN TIJDENS DE RACE JOHAN FEMKE EN GJALT FAMILIE BAKKER FAMILIE PANJER EN SPECIAAL PA EN MA PANJER DIE 12 DAGEN BIJ ONZE KINDEREN ZIJN GEBLEVEN,ALLE LIEVE VRIENDEN en BEKENDEN,COLLEGA’S VAKANTIEXPERTS EN REMEHA,HEEL SPECIAAL OOK BERT EN LINDA DIJKKAMP DIE MIJ FANTASTISCH HEBBEN ONDERSTEUND,Trainer MARGO in het bijzonder maar zeker ook de andere zwemtrainers van AQUAPOLDRO,lieve TRIATHLETEN SUPER BEDANKT VOOR ALLE VERRASSINGEN,EN NATUURLIJK OOK DE STENTOR EN STADSBLAD VOOR DE LEUKE ARTIKELEN OVER ONZE PRACHTIGE SPORT EN LAST BUT NOT LEAST ALLE GULLE SPONSOREN Mahalo en liefs Hilly