Vandaag was de triathlon van Holten. Een triathlon die altijd super georganiseerd is. Gilles en Nicolette gingen van start op de kwart. Martijn, Harry, Max, en Wilbert deden de olympische afstand. Voor Martijn was het de eerste keer dat hij als NIET Holtenaar aan de start stond en hij werd gelijk 2e.
| Olympisch | |
| Martijn Paalman | 2:13.07 |
| Harry van Milligen | 2:29.48 |
| Max van der Wal | 2:39.20 |
| Wilbert Pannekoek | 2:49.42 |
| Kwart | |
| Gilles Janssen | 2:15.18 |
| Nicolette Verdugt | 3:23.32 |
Gilles:
Vandaag was het weer meedoen aan de triathlonfabriek Holten omdat ik ingeloot was op de recreanten kwart (lekker in het zwembad). Het is echt een soort “lopende band” waar je op belandt, zo geolied en georganiseerd is het geheel. Je gaat bijna ook fabrieksmatig je triathlon afwerken zo. Ik lag weer lekker in het ondiepe bad tussen de schoolslagzwemmers en zag een collega athleet een geheel nieuwe slag uitoefenen. De armslag was iets tussen borscrawl en schoolslag in, het rechterbeen deed niks, en het linkerbeen gaf iedere keer een afzet vanaf de zwembadbodem. Maar goed, het was weer heerlijk fietsen op de Holterberg. Wel is het nieuwe parcours even wennen als je op je horloge kijkt. Voorheen was het voor mij altijd de uitdaging binnen de twee uur te finishen. Met het nieuwe parcours is de uitdaging plotseling verschoven naar het binnen de 2.15 uur te finishen. Komt dat nu door dat nieuwe parcours of zou ook mijn leeftijd nu al gaan meespelen. Ik houd het er maar op dat beide factoren een rol spelen waarbij die van het parcours aardig dominant is …..
Nicolette:
Lang getwijfeld of ik wel mee zou doen in Holten, omdat ik er vooral wat betreft lopen nog helemaal niet klaar voor was. Maar na een goede nachtrust vanochtend besloten in ieder geval te starten en te zien hoever ik zou komen. Het zwemmen ging chaotisch, ik zwom in de baan met een schoolslagzwemmer die ongeveer even hard ging als ik, bij ieder keerpunt was het weer “vechten”. Het fietsen was zwaar, maar ik had besloten op mijn gewone racefiets te starten, zodat ik goed gebruik kon maken van mijn tripletje En alle aanmoedigingen onderweg, zo gaaf! Met lopen ging het lichtje langzaam maar zeker uit, maar ik bleef doorgaan. Alleen 2x bij een drinkpost ging ik even wandelen om goed te kunnen drinken. En na 3:23 was daar eindelijk de finish. Moe maar voldaan en blij dat ik toch gestart ben.
Harry:
Vandaag stond de Olympische afstand op het programma. De logistiek was weer helemaal top geregeld in Holten. Samen met Max naar de zwemstart van de Domelaar gegaan. Na mijn ervaring van vorige week in Didam met het opraken van de energie tijdens het lopen had ik mij deze keer voorgenomen beter op de voeding te letten. Een half uur voor de zwemstart een Powerbar naar binnen gewerkt. Na het weghangen van mijn fiets in het parc-fermee had ik een jurylid in mijn nek hangen. Of ik mijn fiets aan het zadel wil hangen i.p.v. aan het stuur. Aan het jurylid uitgelegd dat de fiets dan gaat zweven in het parc-fermee. Als enige hing mijn fiets dus aan het stuur. De start van het zwemmen ging goed. Al snel had ik alle ruimte om de 1,5 kilometer lekker door te zwemmen.
Het blijft toch altijd moeilijk om in het begin van het fietsten je ritme te vinden. De klimmetjes op de Motieweg en de Holterberg hakten er flink in vooral als je merkt dat je laatste twee kransjes de ketting laten overslaan Bedroefde emoticon. Op het gedeelte met de kasseien knapte een van mijn bidonhouder af en verloor ik een bidon. Gelukkig had ik er nog twee bij mij. Het laatste gedeelte naar de wissel van het lopen nogmaals een Powerbar naar binnen geslurpt (wat is dat spul zoet).
Bij de wissel naar het lopen liep ik op water. Het had toch redelijk geregend tijdens het zwemmen. Ik heb constant kunnen lopen. Ik zag de grens van 2uur 30 naderen en heb nog even doorgelopen om hier binnen te blijven. Eindtijd 2:29:48. Tevreden met de eindtijd en hoe de wedstrijd verliep.
Bij het ophalen van mijn spullen heb ik nog een goede daad verricht. Een van de atleten van de kwart afstand kwam tot de ontdekking dat zijn loopschoenen niet in zijn kratje lagen. Het bleek dat zijn vriend die in een kratje had gelegd 100 startnummer verder op. Ik heb hem mijn loopschoenen uitgeleend (met toestemming van de jury). Een uur later gaf hij mijn schoenen terug en bedankte mij hartelijk