Nicolette, Max, Joep en Grada stonden vandaag aan de start van de zogenaamde Aasee-triathlon in Bocholt: 2km zwemmen, 87.5km fietsen en 20km lopen. Nicollette legde haar eerste “Mitteldistanz” triathlon in 6:18.42 af. Ook Grada en Max debuteerden op deze afstand. Voor Grada resulteerde dit in een derde plaats overall bij de dames.
| Naam | Eindtijd |
| Grada Boschker | 4:31:19 |
| Joep Biermann | 4:47:31 |
| Max van der Wal | 4:54:07 |
| Nicolette Verdugt | 6:18:42 |
Meer foto’s van de triathlon in Bocholt zijn hier te bekijken.
Nicolette:
Gisteren was het dan eindelijk zover, de wedstrijd waar ik al maanden voor aan het trainen was. Samen met Patricia reed ik na een slechte nacht (straatfeestje aan de overkant en toch wel zenuwachtig) richting Duitsland. Rond 7 uur waren we in Bocholt en kon ik mijn startnummer en (bij voorbaat) al finishers T-shirt in ontvangst nemen. Ruim de tijd dus om het zwemparcours en parc fermé te verkennen.
Met 250 man tegelijk starten zag ik best wel tegenop en ik ben op advies van Joep maar aan de rechterkant gaan staan en niet meteen met de grote meute het water ingerend. Het zwemmen ging goed en ik raakte niet in paniek. Na 49 minuten was ik weer aan de kant en kreeg ik vreselijke kramp. Daardoor kreeg ik mijn pak niet uit en mijn sokken niet aan en had dus een behoorlijke lange wissel.
De kramp ging met het fietsen gelukkig weer weg en ik heb heerlijk gefietst. Zonder problemen met mijn rug 3 uur op mijn ligstuur, alleen mijn zadel begon na een kilometer of 60 wat pijnlijk te worden.
Nog binnen de 4 uur begon ik met lopen. De eerste 5 km ging nog goed, maar daarna begon alles zeer te doen. Aangemoedigd door Patricia, die mij ieder rondje van sportdrank voorzag, door het publiek en door andere lopers wist ik in tempo Z1/Z2 door te gaan en kwam uiteindelijk in 6:18:42 over de finish.
Toen sloeg de kramp weer toe, gelukkig stonden er bankjes bij de finish. Nog even gewacht op de prijsuitreiking (ik wist dat er maar 2 D50 waren) en toen reed Patricia mij naar huis.
Patricia, harstikke bedankt dat je meegeweest bent en alle anderen die mij de afgelopen tijd aangemoedigd hebben.
Nu doet alles zeer en moet ik even niet aan trainen denken. Vanmiddag naar de sauna en morgen naar sportmasseur Theo.
Joep:
Niet gelukt, of toch wel?
Dit jaar beloofde de halve triathlon van Bocholt het nodige spektakel: een ongekend grote delegatie van Aquapoldro atleten had zich aangemeld. Bovendien was het parcours een stuk sneller geworden doordat de snelweg!! gebruikt mocht worden voor het fietsparcours. Dat zou toch zeker betekenen dat het oude clubrecord uit 2007 (4uur 40 en een beetje) op naam van Arnoud (maar door mij volbracht) uit de boeken werd getriatlond? Om diverse redenen bleek de Aquapoldro afvaardiging echter drastisch uitgedund, waardoor we met maar drie leden aan de start verschenen. Aangemoedigd door familie, kennissen, Patricia en Iwan gingen Nicolette, Max en ik van start onder vrijwel ideale omstandigheden: water van ca. 20 graden, matige wind, en niet al te warm. Nicolette zou sowieso het dames clubrecord gaan opeisen omdat er nog niet eerder een Aquapoldro dame in Bocholt had meegedaan. Mijn enige kans om het clubrecord te verdedigen was hard weggaan en dan maar hopen dat Max me tijdens het lopen niet meer zou kunnen bijhalen. Na een snelle zwembeurt waarbij ik er achter kwam dat de Duitse Befehl-ist-Befehl cultuur aan het afbrokkelen is; ik was zo ongeveer de enige die netjes om de tweede afgedreven boei heen zwom, had ik vier minuten voorsprong op Max. Tijdens het fietsen kon ik er nog tien winnen, ondanks de wind die tussen de geluidsschermen toch af en toe behoorlijk tegenwerkte, en vooral ondanks de scholieren van de Schulertriathlon die af en toe de gevaarlijkste capriolen uithaalden, en dat vooral deden tijdens de totaal twintig Wendepunkten (sowieso niet mijn sterkste punt dat keren op een uitvoegstrook). In het tweede looprondje (van de acht) kwam Max me voorbij met een grijns op zijn gezicht. Hij dacht dat hij me te pakken had, totdat hij zag dat ik nog een rondje voor lag. Gelukkig voor mij wist Max slechts ongeveer een half rondje goed te maken. Toch bleef het clubrecord van 2007 onaangetast. Ondanks een verbetering van de zwemtijd tov 2007 met twee minuten en een verbetering van de looptijd met drie minuten, bleek de zeven kilometer langere fietsafstand onoverbrugbaar. De fietssnelheid was ook maar 0.1 km/u sneller, maar dat zal wel door de vele Wendepunkten zijn gekomen.
Kortom: verbetering parcoursrecord: niet gelukt, maar desondanks wel de snelste Bocholt aflevering tot nu toe.
Max:
Vandaag de aassee triathlon. Is kijken of al het trainen een beetje zin heeft gehad.
Het was vroeg opstaan maar daardoor nog lekker rustig overal. Even goed kijken waar de boeien liggen en zwemmen maar. Het water was heerlijk een graad of 20 en ik ben rechts achterin gestart om zo het waterpolo te ontwijken. Ik heb niet de mooiste lijn gezwommen maar wel lekker gezwommen een minuut of 41. Daarna fietsen op een afgezette autoweg. Erg goed geregeld (Duitse degelijkheid) Er was zelfs geveegd. Na 2:35 stapte ik van de fiets met bevroren tenen. Dat is het nadeel van geen sokken aandoen. Het lopen ging goed op de helft wel even een knakmoment maar na wat gelletjes ging het beter. Mijn looptijd was onder de 1:34. Mijn eindtijd kwam daarmee op 4:54 en daar ben ik zeer tevreden mee.
Ik geloof dat Joep 4:48 hadmaar pin me er niet op vast. Een leuke wedstrijd, goed georganiseerd en leuk voor de toeschouwers.