Vandaag stonden aardig wat puzzelstukjes aan de start van de triathlon in Bathmen. Danny, Margreet, Auke, Marjon, Hans en Laurens deden de kwart en Hinke de achte. Oudlid Pieter was ook van de partij.
| Kwart | |
| Laurens Verwoest | 2:29:31 |
| Auke Wijnterp | 2:31:08 |
| Danny Bol | 2:31:10 |
| Marjon Werink | 2:31:37 |
| Hans Visser | 2:31:57 |
| Margreet Berghuis | 2:43:19 |
| Achtste | |
| Hinke van Wezep | 1:02:17 |
Hinke:
Soms zeggen ze weleens dat je de wedstrijdjes moet uitzoeken. Zo ook Bathmen. 2 jaar geleden hier m’n eerste beker gewonnen met een 3de plek op de achtste. Vorig jaar helaas niet mee kunnen doen door een blessure.Dit jaar ingeschreven voor de achtste (volgende week staat de kwart van Kristalbadtriathlon nog op het programma).Voorbereiding ging niet echt perfect. Zaterdagochtend vroeg het bed uit ivm 2 voetbalwedstrijden van de kids (inderdaad Silke zit tegenwoordig ook op voetbal). Thuisgekomen de laatste spullen gepakt en snel bandjes oppompen. Achterband ging prima, maar voorband niet: er wou geen lucht in de band (en kon er ook geen lucht uitkrijgen).Leuk dat nieuwe materiaal met hoge velgen en ventielverlengers.Niet te lang over nagedacht en een ander voorwiel gepakt (achteraf een goede keus). Snel naar Bathmen gereden en nog wat puzzelstukjes aangemoedigd.
Danny:
Tja, wat kan ik er nog over zeggen. Duidelijk is al uit de verhalen van de anderen dat er een geweldige strijd onderling tussen Marjon, Hans, Auke en mij aan de gang was. Ik was dan ook aangenaam verrast dat ik uiteindelijk als 2e van deze wedstrijd in de wedstrijd uit de eindstrijd kwam. Met zwemmen had ik een toptijd, maar die kan zeker nog scherper met wat meer geluk met mijn baangenoten. Met fietsen zag ik een oranje helmpje ver voor mij opdoemen, en ik wist dat ik aan het inlopen was op Marjon. Maar bij de haarspeldbocht bij het eerste viaduct in het parcours zag ik dat Hans al vlak achter mij zag. N.a.v. zijn snelheid en harstslagzone’s tijdens trainingen ging ik er van uit dat het een kwestie van tijd was dat hij mij zou inhalen. Maar Hans kwam niet voorbij en Marjon kwam steeds dichter bij. Op hetzelfde punt zag ik Hans niet meer en mijn tussentijden per rondje en gemiddelde snelheid gaven aan dat er een p.r. mogelijk was. Uiteindlijk lukte het mij Marjon in te halen op een moeilijk stuk van het parcours. Slecht asfalt en toch wel wat wind. Ieder rondje ging sneller en alle sportdrank en gelletjes bleven goed binnen. Het fietsen ging dus ook al goed.
En toen het lopen. Bij het verlaten van het parc fermé kwamen Marjon en Hans al binnen. Ik hoopte op een groter gat en wist dat het slechts een kwestie van tijd was dat beide mij voorbij zouden denderen. Op het keerpunt bij het heen en weertje lagen ze voor mijn gevoel nog dichter achter mij en Auke kwam er ook al aan. Bij het ingaan van de tweede loopronde voelde alles nog goed en was ik ook niet vermoeid. Het lukte mij om nog iets te versnellen en bij hetzelfde heen en weertje zag ik tot mijn verbazing dat de afstand met Marjon en Hans hetzelfde was als de ronde daarvoor. Auke was echter heel snel ingelopen en toen heb ik er een laatste versnelling vanaf het 750 meter bord uitgeperst. Maar bij iedere stap die ik deed hoorde ik de stappen van Auke luider worden. Bij het ingaan van het finish terrein probeerde ik hem achter mij te houden en bij de laatste bocht hield ik de binnenbocht. Toch plaatste Auke een fantastische laatste aanval waar ik geen antwoord op had. Hij sprintte van mij weg en pakte op de laatste 10 meter nog 2 seconden. Wat gaaf zo’n wedstrijd in een westrijd!
Ik ben super tevreden met mijn pr. Meer dan 10 minuten sneller t.o.v. mijn tijd van Bathmen van vorig jaar en bijna vijf minuten sneller dan mijn pr op de kwart behaald in Breukelen begin mei van dit jaar. De magische grens van 2:30:00 is eerder dan verwacht in mijn bereik gekomen en ik heb de hele winter om lekker door te trainen om deze volgend seizoen te doorbreken. Het triathlon seizoen zit er voor mij op en wat een gaaf seizoen is het geweest. Nu wat meer gaan concentreren op het lopen en dan daar mooie dingen gaan doen. che spectaculo!
Laurens:
Vandaag zoals vele anderen van Aquapoldro meegedaan aan de 1/4 triatlon van Bathmen. Na vorige week Doetinchem pas mijn tweede triatlon van 2010. Hoewel ik geen PR heb gescoord, ben ik wel content met mijn eindtijd van 2.29.31 (als ik Danny z’n tweet moet geloven ben ik daarmee de snelste van de club geworden :-)). Het harder gekund maar ik had namelijk de opdracht om maximaal D3 te doen en dat is mij uitstekend gelukt. Volgende week in Apeldoorn hoop ik wel een PR voor de Kristalbad te scoren.
Eind goed, al goed zou je denken! Maar de aanloop liep toch niet helemaal zoals gehoopt. Voor mijn doen was ik ruim voor de start op locatie, namelijk een uur. Eerst nog even de start van de anderen bekeken waarna ik mij ging voorbereiden. Spulletjes netjes klaar gelegd, nog even de bandenspanning gevoeld. Oeps de achterband kon wel wat harder. Nog 15 minuten te gaan, dat mocht geen probleem zijn. Dit keer had ik niet de grote pomp bij me dus dan maar met het kleine pompje. Vermoedelijk omdat ik iets te enthousiast aan het werk ging, brak het ventiel af en was de band helemaal leeg. Geen paniek, nog 10 minuten te gaan en ik had een reserveband. Hup de reserveband opgelegd en weer pompen. De band was bijna op spanning toen …. BOEMMM. Iedereen was gelijk wakker en ik had weer een lege band. Shit! Nog 5 minuten te gaan, paniek, dat zou ik niet halen. Gelukkig had ik nog een reserveband, dus snel die erop gelegd en nu ging alles wel goed. Gelukkig is het in Bathmen allemaal niet zo spannend en strak georganiseerd, want mijn serie werd gewoon even in de wacht gezet totdat ik was gearriveerd. Nog even snel mijn wetsuit aan en hup het water in. Niet de ideale voorbereiding!
En toch heb ik heerlijk gezwommen. Niemand die het zal geloven maar ik heb zeker 750 meter geborstcrawled. Lekker ontspannen gezwommen zonder hinder of druk van baangenoten. Nog niet onder de 20 minuten maar met 21.20 was ik heel tevreden. Vervolgens het fietsen. Aanvankelijk ging dat lekker met snelheden boven de 30 km/uur en een lage HF. Maar naarmate ik vermoeider werd, nam ook de wind steeds meer toe. Helaas was het wind tegen op een open stuk en wind mee tussen de bomen. In de laatste 1,5 ronde kreeg ik wat meer last van mijn onderrug, vermoedelijk omdat ik dit seizoen nog weinig met een triatlonstuur heb gereden. Tenslotte het lopen. Dat ging echt heel lekker. Hoge pasfrequentie, een HF prima in D3 en de eerste ronde van 5km lekker gekletst met een andere deelnemer. Uiteindelijk in iets van 49 min de 10 km gedaan. Voor mijn doen een goede tijd, terwijl ik makkelijk harder had gekund.
Overall een goed gevoel, ondanks de bijzondere voorbereiding, bij een gezellige, kneuterige triatlon. Volgend jaar doe ik weer mee.
Marjon:
Na de prestatie van Joep die het grote knappe werk in ALmere weer verricht heeft (Gefeliciteerd met je mooie PR!) mijn ervaring van de derde keer Bathmen (verschil moet er wezen nietwaar?) We hadden prachtig weer in de ochtend. Helaas voor Hinke bleef zijn afstand niet droog. Mijn eindtijd was 6 minuten sneller dan vorig jaar: 2.31.37 Zwemmen ging weer heerlijk, 16.30 een kleine minuut sneller dan de vorige keer dankzij een prettige baanindeling: niemand zat elkaar in de weg. Fietsen ging goed, de matige wind was heel prettig maar vooral de hsm blijkt voor mij een goede coach. Tijdens het lopen was het gezellig lopen tussen Danny en Hans; grappig dat we elkaar niet konden inhalen of weglopen van elkaar. Behalve Auke dan, die kan met zijn loopgemak echt wat tikken uitdelen aan z’n clubgenoten. Mijn eindtijd en het gemak waarmee ik vandaag de afstand aflegde motiveert om weer lekker verder te trainen voor de Berenloop. NB Laurens ben jij nog onder de 2.20 gekomen
Hans:
Vanmorgen om half 10 van start gegaan in Bathmen voor de kwart triathlon, samen met Danny, Margreet, Auke en Marjon. Laurens mocht een half uur later starten en Pieter Boumeester en Hinke deden mee aan de achtste. Na alle regens van de afgelopen dagen stonden de weilanden rondom het bad compleet blank, maar gelukkig viel het in het bad mee. De zon scheen zelfs en de omstandigheden waren prima. Tijdens de laatste baantjes zwemmen liep m’n brilletje vol, maar voor de rest ging het prima. Het fietsen viel tegen. Er leek haast geen wind, maar per ronde leek deze wel aan te wakkeren. Terug in het Parc Fermee liep Marjon een 30 meter voor me, en 50 meter daarvoor liep Danny op kop. Helaas is het me niet gelukt beide te kloppen, we bleven eigenlijk op de zelfde afstand van elkaar lopen. Auke ging natuurlijk als een dolle met lopen. Als laatste uit het water, maar uiteindelijk als 1e over de finish! Klasse. Grappig is wel dat we alle vier zo’n beetje binnen een minuut over de finish gekomen zijn. Hoezo aan elkaar gewaagd?! Mijn zelf geklokte tijd was 2.31.57 uur. Da’s exact 27 seconden sneller dan vorig jaar. OK, het is een PR, maar toch… had ietsje meer gehoopt.