Run Bike Run Nijverdal (27-03-2010)

Laurens en Margo verdedigde vandaag de Sanders kleuren tijdens de Run Bike Run in Nijverdal

 

Margo:
Afgelopen zaterdag de RBR in Nijverdal gedaan. Ik had hem nog nooit eerder gedaan, maar wat een mooi en zwaar parcours, superleuk! De eerste 2 rondjes van 2,5 lopen gingen constant, daarna 2 ronden van 10km ATBen. Afwisselend parcours, soms snel, soms technisch en een zuigende ondergrond. Die gingen ook constant met maar 2 seconden verval. Het laatste rondje lopen bleek maar 20 sec verval ten opzichte van het lopen voor het fietsen. Ik heb van de wedstrijd genoten en ben helemaal tevreden met de constante race en als belangrijkste: pijnvrij gebleven! Ik ben 5de dame geworden in 1:44:44.

 

Laurens:
Gisteren heb ik alweer voor de 4e keer deelgenomen aan de Run-Bike-Rum in Nijverdal, een off-road wedstrijd met eerst 2 ronden van 2,5 km lopen, dan 2 ronden van ruim 10 km ATB-en en tenslotte nog 1 ronde lopen van 2,5 km. Oorspronkelijk staat dit evenement gepland in januari maar dit jaar moest de wedstrijd worden uitgesteld vanwege de winterse omstandigheden. Gisteren waren de weersomstandigheden uitstekend: prima temperatuur en droog. Ik vind het een prachtige wedstrijd met een zeer uitdagend parcours. Achter het zwembad ligt een mooie heuvel waar je bij zowel het lopen als het fietsen een zware kluif aan hebt. Vooral bij het lopen is dit een echte kuitenbijter. Je moet tijdens elke loopronde namelijk een klim van zeker 15 meter door met zandstrand vergelijkbare ondergrond. Tijdens de 1e ronde probeer je nog te rennen, bij de 2e ronde jog je nog (maar overweeg je al om te wandelen) en bij de 3e ronde moet je echt wandelen want anders schiet de kramp spontaan in de kuiten. Niet fijn maar wel uitdagend.

Over het verloop van de wedstrijd ben ik zeer tevreden. Met een eindtijd van 1.42.19 was ik ruim 8 minuten sneller dan vorig jaar toen ik voor hetzelfde parcours 1.50.52 nodig had. En ik kwam gisteren behoorlijk fris over de finish wat bij vorige edities zeker niet het geval was. Het parcours was vrijwel droog maar wel bezaaid met veel snoei-hout wat soms hachelijke situaties opleverde. Ik zelf ging tijdens de 1e loopronde gestrekt omdat een tak tussen mijn benen kwam. Gelukkig viel ik goed en kon ik zonder problemen verder. Maar vooral bij het fietsen heb ik diverse mensen zien stoppen om takken uit het wiel of de derailleur te halen. Vooral het lopen ging lekker en soepel. Dit keer kon ik een vriend van mij goed bijhouden terwijl ik normaal gesproken zeker moet lossen. Het fietsen ging – ondanks wat rugproblemen – ook redelijk goed. Ik had de afgelopen winter slechts 1x gemountainbiked dus het was soms wat onwennig op het soms technische parcours. Overall heb ik een prima gevoel aan deze wedstrijd overgehouden.


Na de CPC loop heeft ook deze wedstrijd mij vertrouwen gegeven dat de trainingsaanpak (accent op duurvermogen) effectief is. Hoewel de HF soms behoorlijk opliep, hetgeen logisch was vanwege de pittige beklimmingen, is deze niet extreem hoog geworden. Met een gemiddelde HF van 175, ruim 8 minuten sneller dan vorig jaar en een dag later weinig spierpijn wordt het doel om op 3 juni 6x de Alpe d’Huez te beklimmen steeds reaiistischer.