Wim, Ineke, Noël en Harry hebben dit jaar met de hulp van Nicolette een mooi weekend georganiseerd. Het was de 10de keer dat we op trainingsweekend gingen en oudlid Judy, die de eerste versies van onze trainingsweekenden heeft georganiseerd was dit jaar ook weer van de partij. Dat beloofde dus een bijzondere editie te worden!
Het trainingsweekend was in het weekend van 30 maart tot en met 1 april en dit jaar was er voor een accommodatie in Hellendoorn gekozen. De accommodatie en de omgeving hadden alle ingrediënten om er weer een perfect weekend van te maken en dat is dus ook gelukt. Zie het verslag van Astrid en Jorien hieronder.
Tijdens het weekend werd van een aantal activiteiten en evenementjes de puntentelling bijgehouden en daaruit is een totaalscore gekomen. Het is een hele simpele puntentelling geworden om het ons zo makkelijk mogelijk te maken. Het maximum puntenaantal kwam overeen met het maximum aantal deelnemers of deelnemende teams per evenement, behalve de foto’s tijdens de tijdrit (max. 3 punten). Hierdoor kon met name op de tijdrit flink worden gescoord. De evenementjes bestonden uit een run-bike-run-run-bike-run……., een zwem estafette, een tijdrit en het raden van de personen op 3 foto’s tijdens die tijdrit. Uit de totaalscore over deze evenementjes is de volgende eindrangschikking tot stand gekomen:
1. Laurens – 32 punten
2. Henk – 24 punten
3. Klaas – 24 punten
4. Peter – 24 punten
5. Harold – 24 punten
De nummers 2 t/m 5 hebben allen 24 punten. Het aantal punten voor de tijdrit heeft het uiteindelijke verschil in de eindrangschikking bepaald.
De volledige puntentelling is hier te downloaden.
Verslag Trainingsweekend Hellendoorn, 30 maart tot en met 1 april 2012
Wij: Jorien en Astrid mogen dit verslag als nieuwelingen maken, Jippie!
Terwijl wij dit stukje schrijven eten we een snee krentenbrood, dat nog over is gebleven van het kamp. In twee groepen vertrokken wij op de racefiets naar Hellendoorn. Zonder lekke banden en met mooi weer kwamen we in de prachtig gerestaureerde accommodatie ’De Bosrand’ in Hellendoorn aan. Het welkomstcomité stond met koffie thee en de vers gebakken appeltaart voor ons klaar. Harry, bedankt, de taart smaakte overheerlijk. Overal in de recreatieruimte hingen corvee- en programmalijsten voor het hele weekend inclusief de routes van de fietstochten. Niet voor niets noemt men het een trainingsweekend want de sportschoenen moesten direct aan om een eindje hard te lopen onder leiding van Ineke en Nicolette. We moesten gelijk een pittig parcours (heuveltjes) lopen. Ons zou niets worden ontzien, dachten we op dat moment. Teruggekomen ging de corveeploeg in de enorme keuken aan de slag om voor iedereen heerlijk te koken (pasta, rijst, lekkere sauzen, salade, gelukkig, dank zij Ineke, zonder fetakaas). Na het eten konden we kiezen uit de vele vla- en yoghurtsoorten.
’s Avonds keken we naar een aflevering van Studio sport (deel 2) met verslaggevers Ruud en Gilles (zonder beker). We zagen leden tijdens wedstrijden afzien en genieten. We hebben hiervan genoten, de muziek en de humor spraken ons erg aan. Daarna nog even naborrelen en naar ons mandje. Daar lagen al dames te slapen, en wij, sinds lange tijd weer eens op kamp, dachten nog even gezellig te keten, maar helaas; rust in de tent. Maar aan de overkant (lees, jongensslaapvertrek) ging de deur wel heel vaak open en dicht met een hele harde klap. Andries bleek over heel veel energie te beschikken en trimde vele malen tussen zijn bed en de wc. Gebroken stonden wij de volgende morgen op.
Astrid’s wekkertje (ja zij denkt aan alles, zelf haar douchemuts) ging om half acht af voor Jorien die het ontbijt moest klaarzetten. Eenmaal beneden stond daar alles al klaar, zelfs de koffie had Auke al gezet, nog bedankt. Na het ontbijt gingen wij in drie ploegen een fietstocht maken. Tijdens het fietsen moesten wij van vijf opdrachten foto’s maken te weten:
-1x foto van groep en cultuur;
-1x foto van groep en natuur;
-1x foto van cohesie;
-1x foto van prestatie;
-1x foto van het buitenbeentje.
’s Avonds werd hiervan per groep, met veel hilariteit een presentatie gegeven, overigens door elke groep heel origineel bedacht en uitgevoerd.
Teruggekomen van de fietstocht gingen we naar het bos voor en R,B,R,B,R. waarbij gekeken werd of je als duo tegelijk op de parc ferme kunt zijn. Henk en Daniël hadden hele sterke ogen, konden dwars door de bomen elkaar aan zien komen, en wonnen ook nog, wat een prestatie! Na de hele dag sporten ging de Chinees goed naar binnen, er was ook hiervan weer genoeg en wat een keus! Het was elg lekkel. Na het eten gingen de ploegen de foto’s overzetten en de presentaties voorbereiden. Wij kennen nu (exclusief) de levensloop van Nicolette, bedankt.
Tot slot kregen we´DE´ film van Joep en Noël te zien die in 2011 de hele triatlon hebben volbracht. Wat een helse klus, dat doen wij hun nooit na, maar hebben genoten van deze bijna professionele film, begeleid met toepasselijke muziek en korte interviews. De zondag begon na het ontbijt met een zwemtraining in het mooie zwembad van Nijverdal Dit zwembad liet zich niet gemakkelijk vinden door een wegopbreking. Te laat dus, maar we kregen het verloren kwartier er gewoon weer bij van dit aardige gastvrije personeel. De leerzame training werd gegeven door Judy met als slot een estafette met hindernissen. Ja die bal vloog soms overal heen. En dat in en uit klimmen van het ene bad in het andere was wel een uitputtingsslag voor de deelnemers. Jorien moedigde ons allemaal goed aan.
Daarna direct op de fiets naar de Holterberg om een tijdrit te fietsen. De start lag aan de andere kant van de berg, dus met die zwembenen heen en weer over de Holterberg fietsen was aardig pittig.
Je mocht de tijd zelf opgeven, dus wij namen ruim de tijd. Wij nieuwelingen wilden ook wel eens proberen te winnen. Nou die berg viel wel tegen omdat wij daarin niet getraind waren. Jeroen gaf Jorien dan ook even een duwtje maar werd gesnapt door de organisatie die daar net stonden te fotograferen. Astrid ging maar even met de fiets het laatste stukje van de berg op hardlopen. Die drie foto’s die we onderweg moesten zoeken hebben we helaas helemaal niet gezien want we moeten ons nog concentreren op de racefiets. Bij thuiskomst stond Patricia klaar met een heerlijke lunch: soep en de lekkere warme restjes van vrijdag. Super, want we hadden natuurlijk na al dat sporten enorme honger.
Ja…. en toen moesten we toch echt gaan inpakken en opruimen. Met een deel van de groep zijn we naar huis gaan fietsen met een flinke tegenwind. Onderweg kregen we een mailtje dat de bagagebus niet startte en dat Astrid de ANWB had gebeld. Zij kon een dutje gaan doen want het kon wel even duren. Het is maar dat we het even wisten. Maar……………….gelukkig kwam de ANWB toch snel en iedereen kon zijn spullen ophalen bij Astrid.
Wij willen nogmaals de organisatie hartelijk danken voor dit enorme gezellige en stimulerende trainingsweekend! Ook de verzorging vonden wij perfect! Als nieuwelingen voelden en voelen wij ons direct thuis bij jullie club! Het motto van de Tri-Apeldoorn luidt: iedereen moet kunnen meedoen; dit hebben jullie ons dubbel en dwars laten voelen en weten.