Addy:
Om 7.30 uur maandagmorgen klopt Pieter op ons raam. Wat kom jij doen op deze vroegemorgen zeg ik nog half slaperig. “Je bent gisteren derde geworden bij de heren 40 en hier heb je jouw medaille”. Ik kom anders nooit op het podium en heb daar gisteren ook geen moment aan gedacht dat ik wel eens in de prijzen zou kunnen vallen. Ik heb nog even Pieter en Ingrid aangemoedigd en ben daarna rustig naar huis gegaan. Het ging gisteren ook goed. Zonder te weten welke tijd ik had gescoord was ik al tevreden met mijn optreden. Met het fietsen kon ik eindelijk eens een groter verzet rond krijgen. Toen ik drie jaar geleden lid werd van onze triathlonvereniging had ik slechts één doel: ergens op het podium te komen (en dan bedoel ik niet de zwemloop van Loenen). Ik weet dat ik geluk had dat alle toppers een dag eerder aan de start stonden van de kristalbad-triathlon en dat ik door familie omstandigheden (schoonouders 45 jaar getrouwd) daar niet bij kon zijn. Mijn nieuwe doel is nu een foto van mijn podiumplek te zien te bemachtigen.